TTW Tijdrit – Ploeteren in de Polder

Op zaterdag 29 augustus stond naast de start van de Tour de France nog een groot evenement op de wielerkalender: de jaarlijkse TTW tijdrit. Er was dit jaar gekozen voor een alternatief parcours in de polder, vanwege het steeds slechter wordende wegdek langs het originele parcours langs het Amsterdam Rijnkanaal. De organisatie van de tijdrit had in de dagen voorafgaand aan het evenement waar halsreikend naar werd uitgekeken, al de nodige voorbereidingen getroffen: er werden naarstig pijlen getekend in de bochten met verf of wasco-krijtjes en finishlijnen getapet. Helaas waren de weergoden ons niet goed gezind in de dagen voorafgaand aan de tijdrit en in combinatie met de polderse landbouwvoertuigen, verdwenen alle pijlen als sneeuw voor de zon. Vandaar dat de avond voor de tijdrit de organisatie nog in de bouwmarkt te vinden was en er een belronde op touw gezet werd over hoe de bochten het best aangegeven konden worden. De lumineuze ideeën varieerden van ondervloeren gebruiken als markeringen, bezemstelen met een lintje of framestickers met de exacte locatie van de draaipunten, om zo de (slechts!) 5 bochten op het parcours goed aan te geven. Uiteindelijk werd ’s ochtends vroeg nogmaals de bepijling geverfd en de deelnemers uitgebreid gebriefd over het vierhoekige parcours. Alle moeite ten spijt reden er toch nog een aantal deelnemers, in meer of mindere mate, stukjes buiten het parcours.

Om tien uur exact vertrokken de eerste twee deelnemers Steve Langham en Jeroen van der Linden op de tandem, met de stevige wind in de rug voor de veertig kilometers van de tijdrit. Om de twee minuten startte de strenge, doch rechtvaardige, jury de deelnemers weg. Ondertussen werden door de vrijwilligers en organisatoren de verschillende weer-apps regelmatig ververst, en werd al gauw duidelijk dat we het echt niet droog zouden houden. Vanuit de TTW tent werd al na ruim een uur de eerste deelneemster gespot in de verte; Annemarie Rustenburg klokte een fenomenale tijd van 1:01:34! Langzaam druppelden steeds meer deelnemers binnen, maar alleen Julia de Leeuw, met een tijd van 1:03:58, kon toen in Annemarie’s kielzog blijven. Bij de met mooie ballonnen versierde finish bleek dat een hoop mannen zich stuk beten op deze sterke tijden van de dames!

Het vuurwerk bij de mannen kwam later in de startserie. De consternatie in de TTW-tent groot toen bleek dat een van de topfavorieten voor de overwinning bij de mannen, Wesley de Does, de eerste bocht gemist had en verkeerd reed volgens onze volgauto. Leidde deze favorietenrol tot te veel druk op de schouders bij de Does? De concurrentie reed inmiddels stevig door: de vele Zwift-races en nieuwe wielset van TTW-fietstrainer Richard van Noord wierpen zijn vruchten af, en hij was de eerste man die door de magische grens van een uur dook, in 59:13. Deze barrière werd door Allard Haarman nèt niet geslecht; de dubbele tijdsklokken in de jurytent stopten op 1:00:01. Vlak daarna reed Barry Dooper naar een hele knappe tijd van 58:05 en nam de virtuele koppositie over. Had de voormalig winnaar van de triathlon van Weesp dan toch de overwinning in handen? Het antwoord kwam een paar minuten later, toen als een duveltje uit een doosje de Does alsnog over de finish vloog om de overwinning op te eisen in een bijzonder scherpe tijd van 57:48, ondanks de extra meters. Emma den Besten was door het fout rijden van Wesley ook een stuk verkeerd gereden, maar finishte desondanks in 1:05:01 als derde dame.

Inmiddels kwam het met bakken uit de hemel en ook de bezemwagen was al binnen, toen bleek dat er toch nog een verdwaalde deelnemer op het parcours was. Na zo’n zes extra kilometers kwam ook deze fietser heelhuids over de finish en werden de prijzen van Bijvoet Sport verloot aan de deelnemers. Hartelijk dank aan alle deelnemers en de organisatie, ondanks alle regen in de finale was het een prachtige tijdrit!

Foto’s door Marleen Vos – Het volledige album is te vinden op de Facebookpagina van TTW.

De volledige uitslag van de TTW Tijdrit 2020 (40.8 km):