Bron: organisator, reporter en deelnemer Rob Klok
Een jaar afsluiten zonder wedstrijden dat is toch iets te veel inleveren, zo bedacht de schrijver van dit stukje. Geïnspireerd door Strava rondjes van mede TTW-ers werd daarom een leuk rondje uitgemeten om tot een halve marathon te komen, want kilometers ‘vreten’, dat willen we wel. Een echte wedstrijd kon het echter niet worden, ook vanwege de juist aangescherpte regels rondom het virus waarvoor we elkaar al een tijd zolang missen. Een klein gezelschap werd het dus die aan deze ‘zwarte’ halve marathon zouden meedoen, waarbij zwart staat voor het illegale karakter van een wedstrijd.
De route leidde vanaf ’t Vosje, Utrechtseweg richting Nederhorst, Googpad naar Ankeveen, en via Kreugerlaan en Keverdijksepolder terug naar Weesp om via smal Weesp en de oude gracht weer terug te komen bij ’t vosje na exact 21,1 km.
Als datum was zondag 27 december gekozen, een mooie gelegenheid om de Kerst-kilo’s en glaasjes eraf te lopen. Onheilspellend waren echter de weersvooruitzichten, en normaal niet vies om door bagger(-weer) te lopen, gingen de voorbereidingen door tot op de wedstrijddag.
Het werd toch iets te gortig: temperatuur net boven nul, flinke regen en windkracht 6 tot 7 leidde tot wat heen en weer ge-app. We stelden het uit tot 29 december. Voorwaar een goede beslissing, gesteund door het thuisfront (“Wie gaat er nu met dit @$#$-weer naar buiten?”).
En zo stonden de 4 TTW-ers op dinsdag 29 december om 10:00 uur bij elkaar op gepaste afstand. Een voorzichtig zichtbaar zonnetje voorspelde mooi loopweer. Louis helaas niet aanwezig vanwege een te lang durende ziekte, maar wel bezig met herstel, en Jacqueline evenmin van de partij, een rondje Utrechtse Heuvelrug had een hogere prioriteit gekregen. Getart door toch wel aanwezige wedstrijdspanning (je kent dat wel: onrustig slapen, niet weten wat je aandoet, te vaak en toch te weinig moeten plassen etc etc), werd er keurig om de 3 minuten van elkaar gestart. Het grappige van dit kleine deelnemersveld is, is dat wanneer je elkaar in het vizier hebt, je weet dat jezelf of te snel loopt, of je voorligger te langzaam, twijfel tijdens de race alom, andere lopers waarop je je kan richten zijn er simpelweg niet. Uiteraard werden we allemaal ingehaald door Iris, onze snelle hinde, die niet voor niets als laatste loper was opgesteld, een ingecalculeerd inhaalmomentje zou ons allemaal ten deel worden gesteld.
Als lopers getraind door Carla hebben we ons onderweg vooral ingeprent (“En genieten he!”), wat we dan ook hebben gedaan, de omgeving was er mooi genoeg voor. Op de Kreugerlaan nog aangemoedigd door Louis die ons wat tussentijden toefluisterde, maar de te overbruggen klinkende tijden mochten in ieder geval voor schrijver dezes niet baten, de benen wilde deze dag echt niet.
De spoorwegovergang als enig mogelijk oponthoud heeft ons geen van allen parten gespeeld, dat was dan weer mazzel.
Teruggekomen in Weesp werd teruggekeken op de onderlinge strijd, het uitstellen werd als goede beslissing geconcludeerd. Hier werd nog duidelijk dat Bernd dacht een kortere route (Zwaantjesbrug ipv Roskam) te kunnen nemen, maar zijn sportiviteit leidde tot extra rondjes ’t Vosje om tot de klassieke afstand te kunnen komen.
Met een heuse medaille werd dit mini-evenement afgesloten, wellicht voor herhaling vatbaar!
De eindtijden nog voor de statistieken:
- Iris Reuselaars 1:53.31
- Stella de Wit 2:05.28
- Bernd Löffler 2:08
- Rob Klok 2:08.21
Rob