De stichting Vechtloop was heel hard en creatief bezig geweest dit jaar. Een heel nieuw parcours dat de naam “Vecht” loop eer aan deed. Om het hele parcours te beleven had ik me dit jaar ingeschreven bij het TTW marathon/2 team. Gek genoeg was de eerste meter het enige stukje van de 21 km dat grote verwarring bracht maar toen de scholieren loop gestart was drong het bij iedereen door: de start ging de andere kant op. Doordat ik als vrijwilliger een taak had bij de start was ik niet in staat de scholieren loop te volgen maar uit het enthousiasme van de ouders, prescription die dwars over het vak naar de huldiging liepen, recipe kon ik opmaken dat het een succes was. Het maakte dat de start voor mij extra spannend de organisatie liep immers perfect en nu moest ik aan die hoge norm voldoen. Op het moment waarop ik zelf moest starten viel die spanning weg en ik was nog nooit zo ontspannen aan een wedstrijd begonnen. Wel bleek dat ik de GPS tracker op mijn mobiel niet goed had ingesteld en ik geen idee had hoe snel ik rende. Ik liep dus ouderwets “unplugged” en kon ik me goed concentreren op het mooie parcours. En mooi was het. Over de stad Weesp hoef ik niets te zeggen maar fort Uitermeer had ik nog nooit gezien. Met nog 16 km te gaan zorgde de afleiding ervoor dat ik me deze keer niet over de kop liep. Terug bij de hockeyclub werden we werden we nog op een dijkje getrakteerd en een zandweg dat manege Blijenberg speciaal voor ons had opengesteld. Toen ik me even later realiseerde dat ik nog niet eens op helft was werden we aangemoedigd met woorden: “goed zo, ik sta hier liever langs de kant te roepen dan dat ik daar moet lopen!”. Ik dacht toen ” ja ik eigenlijk ook”. Gelukkig dacht mijn buurman dit hardop en kon ik hem – en ook mezelf – corrigeren met “dat meen je niet, kijk eens om je heen. Hoe mooi kan hardlopen zijn”. En zo was het, tot aan de finish.
Het resultaat: 1:45:54 JAMMER! want ik had nu wel eens onder de 6000 s willen lopen. Tsja, ik had mijn krachten goed verdeeld, heerlijk gelopen, een aantal hardloop vrienden ingehaald, ingehaald door weer andere vrienden en sneller gelopen dan ik vooraf gedacht had. Zit er toch een tegenstander bij al die deelnemers en daar was ik zelf!
Gelukkig was het na afloop gezellig en heb ik tijdens de BBQ deze tegenstander toch nog kunnen verslaan.
Helemaal in dezelfde lijn begreep ik van de organisatoren zelf dat er toch nog punten van kritiek waren. Laat ik dan maar zeggen vanuit het deelnemersveld dat ik ze niet gezien heb.
Arjan Wiskerke