Afgelopen weekend was de Berenloop op Terschelling. En Milly, Sarah, Lotte en ik waren er bij. Het plan om te gaan bedacht Milly een jaar geleden. En als een professioneel reisbureau heeft ze een huisje, de boot, fietsen en een heus reisplan geregeld. Het enige dat wij nog hoefden te doen was ons inschrijven voor de Berenloop en trainen…..
Dus vertrokken we op vrijdagavond met de laatste boot naar Terschelling, waar we ook de mannen van groep 1 tegenkwamen, die ieder jaar naar de Berenloop gaan. En daarna met dames met de bus door naar het huisje, waar we met zijn vieren een gezellig weekend hebben gehad.
Over het eiland fietsen op zaterdag, naar de Jumbo naast het huisje en lunchen met uitzicht op het wad bij de Walvis. En ieder half uur op het weerbericht kijken, want er was veel regen en wind voorspeld. Maar hoe vaak we ook op Buienradar keken, de voorspelling werd er niet beter van: het bleef veel wind en nog meer regen.
En dus stonden we zondagochtend aan de start, klaar voor de elementen. Milly, Sarah en Lotte deden de marathon, en ik de halve marathon. Milly, Sarah en Lotte startten anderhalf uur eerder dan ik, dus ik kon ze uitzwaaien. Daarna een kopje koffie in een café en mijn spullen afgeven bij het afgiftepunt. Ondertussen was daar – ja hoor – de voorspelde regen. En die stopte niet meer.
De start was bij de Brandaris en na een kort rondje door West-Terschelling langs de kade richting de dorpjes in oostelijke richting. Hier hadden we min of meer wind mee. De regen liep ondertussen al in stroompjes onder mijn shirt langs mijn rug. Onderweg stond publiek enthousiast te juichen. En her en der zag ik knuffelberen, opblaasberen, berenmutsen en andere berendingen. Zo na 7 kilometer boog de route af naar het noorden richting het strand. Dit jaar was ook het strand kletskleddernat: grote zompige stukken en grote plassen. En… hier stond de wind pal tegen. Dit stuk van 3 kilometer lang heb ik nóg rustiger aan gelopen, gewoon om te genieten van al dat woeste weer en het prachtige strand.
Na het strand ging de route de duinen weer in en daarna door bos terug richting West Terschelling. De finish was al weer bij de Brandaris. Na de finish stonden Lotte, William en Gerard (die met de mannen van groep 1 mee waren) op ons te wachten. Vlak na mij kwamen Sarah en Milly over de finish. En zo waren we weer samen!
Ondertussen stonden er plassen water in mijn schoenen en was ik tot en met mijn ondergoed
doornat. Maar eerlijk gezegd: het kan mij niet woest genoeg! Ik heb dan ook ontzettend genoten van de leuke dorpjes, duinen, strand en bos. En van de elementen: de wind en de regen! Geef mij maar nog zo’n Berenloop! Ik kijk terug op een heerlijke halve marathon. Op naar het volgende loopje.